Over mij

Door louter toeval werd ik begin jaren negentig volgspotter bij de musical 'Tsjechov', een productie met Boudewijn de Groot in de hoofdrol. Een wereld ging voor mij open. Elke avond klonk ergens onder mij in de zaal een daverend applaus. Mensen werden blij van een avond theater. Elke avond was bijzonder.
Na een jaar stopte ik met de baan omdat ik graag de PABO wilde gaan doen. Maar tijdens de  studie en de jaren die daarop volgden, bleef het knagen. Ik moest en zou weer het theater in! Vlak voor de eeuwwisseling lukte dat. Ik werd opnieuw volgspotter, ditmaal bij de musical 'Elisabeth' van Joop van de Ende.
Dat was leuk voor een tijdje, maar nog veel leuker werd het toen ik een baan kreeg aangeboden bij 'Stella Den Haag'. Dat was pas theater. Alles zelf bedenken, maken en oplossen. Via een hink-stap-sprong langs 'Het Filiaal' in Utrecht belandde ik in Leiden bij het LAKtheater.
Bijna alles wat ik nu weet heb ik in het LAKtheater geleerd. Honderden voorstellingen, honderden decors en evenzoveel lichtplannen. En zélf lichtplannen bedenken, maken en uitvoeren. Daarvoor kreeg ik alle ruimte in het LAK. Een betere leerschool valt er niet te wensen. Een prachtplek, met een fantastische programmering en hele leuke collega's.
Door allerlei verwikkelingen heeft het LAKtheater helaas in 2012 haar deuren moeten sluiten en mijn wereld stond even stil. Gijs Scholten van Aschat kreeg "het laatste woord" en na een prachtig gespeelde scène uit 'De Kersentuin' van Tsjechov ging in het LAKtheater het licht definitief uit.
Van Tsjechov naar Tsjechov en daarmee leek de cirkel rond.
Maar een cirkel is in feite ook het begin van een achtje en met Lichtinval ben ik in de achtbaan gesprongen... 'Happy End' van het Willem Breuker Kollektief was slechts het begin!